"Dünya malına sahip olup da kardeşini ihtiyaç içinde gördüğü hâlde ondan şefkatini esirgeyen kişide Tanrı'nın sevgisi olabilir mi ?"
"Yavrularım,sözle ve dille değil,eylemle ve içtenlikle sevelim"
"Çünkü sevgi Tanrı'dandır. Seven herkes Tanrı'dan doğmuştur ve Tanrı'yı tanır."
"Sevmeyen kişi Tanrı'yı tanımaz. Çünkü Tanrı sevgidir."
"Hiç kimse hiç bir zaman Tanrı'yı görmüş değildir. Ama birbirimizi seversek,Tanrı içimizde yaşar ve sevgisi içimizde yetkinleşmiş olur."
"Tanrı sevgidir. Sevgide yaşayan Tanrı'da yaşar,Tanrı'da onda yaşar."
"-Tanrı'yı seviyorum deyip de kardeşinden nefret eden yalancıdır. Çünkü gördüğü kardeşini sevmeyen,görmediği Tanrı'yı sevemez."
Buradan anlıyoruz ki Tanrı'yı seven çevresindeki kişileride sever. "Kardeş" diye bahsedilen özne aslındaki dünyadaki kişilerdir. Bu da demek oluyor ki kitaba göre din,ırk,cinsiyet fark etmeden dünyada ki tüm insanlar kardeştir ve birbirlerini sevmelilerdir. Eğer diğer kişileri yani kitaba göre kardeşini sevmiyorsan Tanrı'yı da sevemezsin.
L.N. Tolstoy burada sevme üzerinde yoğunlaşmış. Yarın kitabın içeriği hakkında yayın açılacaktır okuduğunuz için teşekkürler.☺️☺️☺️☺️
